Jaar: 2022

Voor steden waar wij al een stuk grond hebben aangekocht of met kansrijke locaties in gesprek zijn, organiseren wij woonpanels met lokale jongeren. Met elkaar brainstormen we over de woonvoorkeuren van jongeren en geven we invulling aan het 1828-woonconcept. Deze week gingen we in gesprek met Michelle, lid van het woonpanel 1828-Gouda. Ze vertelt waarom ze lid is geworden, waarom er een vestiging in Gouda moet komen, én wat ze leerzaam vond aan de brainstormsessies. Benieuwd naar haar ervaringen? Lees het hier!

Hoi Michelle! Kun je wat over jezelf vertellen?

“Ik ben Michelle Maksimovic. Ik ben 23 jaar oud en werk voor Lidl Nederland. In december 2021 kwam ik terug uit Amerika, Murfreesboro in North Carolina, waar ik mijn master organizational leadership heb behaald. Ik was al snel op zoek naar een huurwoning, omdat ik gewend was om op mijzelf te wonen op een campus. Ik ben toen gaan zoeken op internet en kwam1828 tegen.”

Waarom ben je lid geworden van het woonpanel 1828-Gouda en hoe gaat het tot nu toe?

“Afgelopen maart kwam ik de oproep van 1828-Gouda tegen en besloot ik om mij aan te melden, omdat ik vind dat dit soort woningen zeker gebouwd moeten worden en ik daar op deze manier bij kan helpen. Ook vind ik het tof om nieuwe mensen te leren kennen. Tijdens de laatste brainstormsessie hebben we het vooral gehad over wat voor soort ruimte, spullen en activiteiten er in het gebouw moeten komen.”

Waarom moet er volgens jou een 1828-vestiging komen in Gouda?

“Omdat het echt super moeilijk is als jongere om in Gouda een betaalbare woning te vinden… Voor mij is 1828 precies wat ik nodig heb! Ik kan leeftijdsgenoten opzoeken maar me ook even terug trekken. Ik vind het echt een uniek concept omdat het in samenwerking met de jongeren uit Gouda wordt bedacht. Er wordt echt naar onze behoeftes geluisterd.”

Waarom wil jij graag in een 1828-vestiging wonen?

“Toen ik in Amerika woonde had ik een plek voor mezelf, nu ben ik weer terug bij mijn ouders… Ik zou er graag willen wonen, omdat ik graag uit huis wil! In Murfreesboro woonde ik op een campus, 1828 lijkt daar wel een beetje op dus ik vond het gelijk tof. Ook spreekt het mij aan omdat het een betaalbare optie is waar je meer voor je geld krijgt dan in een ‘normale’ huurwoning.”

Wat vond je leuk aan de brainstormsessies?

“Nou, voornamelijk om alle verschillende meningen te horen! Ik vond het ook interessant om te horen van de architecten hoe ze tot dit ontwerp zijn gekomen en hoe ze het gebouw ook nog op bepaalde gebieden kunnen aanpassen naar onze wensen. Ik vind het ook belangrijk dat ik daarin kan meebeslissen. Want ja, uiteindelijk wordt het toch voor ons jongeren gebouwd. Nu hebben wij er ook aan meegewerkt, dat vind ik wel heel leuk!”

Heb jezelf iets geleerd van de brainstormsessie?

“Ik vond het leerzaam dat sommige mensen toch anders denken dan dat ik doe. Zij denken vooral aan dingen waar ikzelf nog niet aan had gedacht. Bijvoorbeeld een afgesloten fietsenstalling voor veiligheid of een buitensport plek. Doordat meerdere mensen er over nadenken krijg je verschillende perspectieven die weer nodig zijn om het gebouw completer te maken. Dit vind ik heel nuttig.”

Zou je andere jongeren aanraden om lid te worden van een woonpanel? En zo ja, waarom?

“Jazeker! Want je leert nieuwe mensen kennen, wat ontzettend leuk is en goed voor je netwerk. Het is ook gezellig om er af en toe tussenuit te gaan, zoals het etentje tijdens onze laatste brainstormsessie. Dat was ook gezellig. En het is leerzaam om mee te maken hoe zo’n gebouw tot stand komt en wat er allemaal voor nodig is. Verder is het een fijne gedachte dat je voorrang krijgt voor een woning, omdat het zo lastig in Gouda is om een woning te vinden.”

Deze week gingen we in gesprek met Joanna, zij woont in een co-living concept in Utrecht. We vroegen haar onder andere wat co-living in haar gebouw betekent, welke dingen zij met elkaar delen en hoe zij de relatie met de buurt ervaart. Lees je mee?

Kun je wat over jezelf vertellen, hoe ben je in het co-living concept terechtgekomen?

Hey, mijn naam is Joanna en ik ben 28 jaar. Sinds kort werk ik als creatief marketeer in de technologische sector. Ik woon nu zo’n 8 maanden in een co-living concept in Utrecht. Ik ben hier terecht gekomen via via. Het was een beetje een geluk bij een ongeluk. Blijkbaar komen deze woningen normaal op Woningnet terecht maar daar was een storing. Vanuit het beheer hadden ze aan de bewoners gevraagd om een oproep te doen, en zodoende ben ik er tussen gekomen.

Wat betekent co-living in jullie gebouw?

Bij ons is het zo dat statushouders, studenten, starters en ex-gedetineerden hier allemaal welkom zijn om een appartement te huren. Ik moest ook een intake doorgaan. Dat was eigenlijk heel fijn, want daardoor leerde ik gelijk de community kennen. Er wordt altijd gekeken of de persoon past bij het concept. Hierbij kijken ze ook naar de hobby’s en talenten die iemand meeneemt en hoe iemand die wil inzetten.

We doen veel leuke dingen samen, zoals pizza-avonden, spelletjesavonden of kleine feestjes. Ik vind het “community”-gevoel heel fijn. Zelf heb ik lang op kamers gewoond en ondanks dat het fijn is om alleen te zijn heb ik ook de behoefte om mensen om me heen te hebben.

Welke dingen deel je met elkaar?

We hebben per verdieping een gemeenschappelijke ruimte, een soort woonkamer. Deze ruimte mogen we zelf inrichten. Er is ook een gemeenschappelijke keuken waar we met z’n allen gezellig kunnen koken als we dat willen. Per verdieping is de inrichting anders. Iedereen kan echt zijn eigen invulling geven. Wij hebben bijvoorbeeld heel veel planten, maar een andere verdieping heeft weer veel lampjes en vlaggetjes.

Er is ook een gemeenschappelijke tuin waar een paar jaar geleden door bewoners een kleine vijver is aangelegd. Hoe leuk! We organiseren hier ook wel eens een barbecue met muziek en dan zitten we samen aan de picknicktafels. Dit zijn gezellige avonden, waar je iedereen nog beter leert kennen.

Klinkt leuk allemaal! Hoe ziet je eigen ruimte er uit?

Mijn eigen ruimte is ongeveer 25m2. Hierin heb ik een kleine keuken met wat keukenkastjes, een badkamer en een slaap- en woongedeelte. Daarnaast heb ik een klein tuintje, dat is ook heel fijn.

Hoe leerde je mensen kennen toen je hier net kwam wonen?

Toen ik hier net kwam wonen werd ik door een ganggenoot via onze WhatsApp groep uitgenodigd voor een patat-avond. Sindsdien gaat het contact leggen eigenlijk heel natuurlijk.

Hoe ziet het beheer er uit? Wat moet je zelf regelen en wat wordt geregeld?

Services die bij het gebouw horen, zoals een kraan, afvoer of wasmachine worden beheerd door de organisatie en ook vergoed als het kapot gaat. Dingen die wij zelf moeten aanschaffen zijn bijvoorbeeld meubels, koelkasten of een lamp.

Hoe wordt de community ervaren door de buurt?

Dat vind ik moeilijk te zeggen, we wonen in best een chique buurt met riante auto’s dus daar zit wel een verschil. Maar ik merk zelf niet dat buren ergens last van hebben. Er wordt nooit echt geklaagd.

Zou je anderen aanraden om in een co-living concept te wonen? En zo ja, waarom?

Jazeker, het is gewoon heel leuk! Voor mij is het de perfecte combinatie van het hebben van een eigen ruimte en met andere wonen. In deze samenstelling ben ik sociaal bezig én kan ik veel leren van anderen. Het community gevoel leeft hier heel sterk; veel mensen zijn bereid om elkaar te helpen, dat vind ik mooi om te zien. Wat ook leuk is, is dat we veel ruimte krijgen om eigen dingen te initiëren. Als ik bijvoorbeeld een muziekruimte zou willen maken dan zou dat -na goed overleg met de bewoners en organisatie- kunnen.

1828 heeft 3 hele leuke community managers in dienst. Deze week gingen we in gesprek met Wessel! We vroegen wat hij leuk vindt aan community manager zijn en waarvoor jongeren bij Wessel terechtkunnen.  

Hey Wessel! Kun je wat over jezelf vertellen?
Nou ik ben Wessel, 22 jaar. Ik woon in Utrecht op kamers met 9 andere mensen. Het is altijd heel gezellig hier en ik kan toch mijn rust pakken. Tot voor kort was ik student sociale geografie, wat ik heel interessant vond maar ik merkte dat het in de praktijk minder toepasselijk was dan ik had gehoopt. Daarom ga ik aankomend jaar planologie studeren gericht op vastgoedontwikkeling.

Leuk zeg! Wat doe je als community manager bij 1828?
Als community manager ben ik de contactpersoon tussen 1828 zelf en de jongeren die er potentieel willen wonen. Jongeren kunnen bij mij hun ei kwijt en hun wensen, zodat 1828 kan achterhalen wat de jongeren echt nodig hebben in een 1828-vestiging.

Voor welke steden ben je community manager?
Op het moment voor Santpoort-Noord, in de toekomst word ik waarschijnlijk ook community manager voor Leiden.

Waarvoor kunnen de jongeren bij jou terecht?
Jongeren kunnen altijd bij mij terecht voor leuke en inspirerende woonideeën! Het hoeft niet per se te gaan over het gebouw dat we willen gaan realiseren, het kan ook over het proces gaan en bijvoorbeeld interessante woongerelateerde artikelen.

Wat vind je leuk aan community manager zijn?
Ik vind het leuk dat ik tijdens mijn studententijd meekrijg hoe de ontwikkeling van dit soort projecten in zijn werk gaat. Met dit soort toffe initiatieven kan ik al een beetje ervaring opdoen in planologie. Ik vind het ook interessant dat bij 1828 heel erg gekeken wordt naar wat de toekomstige bewoners belangrijk vinden in plaats van dat de projectontwikkelaar dat zelf bedenkt. We luisteren echt naar de omgeving en potentiële bewoners.

We spraken Marga Akkerman, ontwikkelingspsycholoog, over de huidige woningnood en de gevolgen daarvan voor jongeren. We waren onder andere benieuwd naar de ideale leeftijd om uit huis te gaan. En, wat gebeurt er als jongeren geen eigen plek kunnen vinden? We bespraken ook de positieve effecten van het wonen met leeftijdsgenoten, het gebruiken van collectieve voorzieningen en het belang van samenhang onder jongeren.

Wat is volgens jou de ideale leeftijd voor een werkende jongere om uit huis te gaan?
“De ideale leeftijd is gerelateerd aan de ontwikkeling van de jongere. Wanneer een jongere, zeker als het de eerste in het gezin is, uit huis gaat, dan is dit het resultaat van een ontwikkeling waar het hele gezin mee te maken heeft. Hierin spelen ouders een hele belangrijke rol. Dus als je vraagt naar de ideale leeftijd, dan suggereert dat een ideaal moment. Terwijl uit huis gaan een lange aanloop heeft, het steeds zelfstandiger worden van de jongere gaat daaraan vooraf. Deze ontwikkeling naar zelfstandigheid begint al heel jong in het leven van een kind, en ook heel jong in het leven van de ouders. Het stimuleren van elke keer een nieuwe stap nemen richting zelfstandigheid is belangrijk in de opvoeding. Als ouder wil je je kind een aantal dingen meegeven zodat het daarmee zijn leven verder vorm kan geven, met zoveel mogelijk kans van slagen en welbevinden.”

Wat voor dingen kunnen die ouders dan mee geven?
“Om te beginnen dat je je kinderen hun zelfstandigheid gunt en dat je je kind veel gelegenheid geeft om ervaring op te doen. Terwijl je als ouders weleens denkt “oeh, kan mijn kind dat al aan?”.

Bijvoorbeeld, je kind wegwijs laten worden in het uitgaansleven waarbij je je kind vertelt dat het op de ene hoek van de straat wel veilig is maar een blok verder niet. Uiteindelijk is het aan het kind om dit te ontdekken en dat gaat het beste in groepsverband. Aan de ene kant kun je als ouder je kind de ruimte geven om ervaringen op te doen terwijl je tegelijk aangeeft hoe dat zo veilig mogelijk kan.

Een moment in het leven van een jongere waarop er veel verandert, is het behalen van het eindexamen. Dat geeft een boost aan zelfvertrouwen. Die boost helpt om een volgende stap in het leven aan te durven. Een stap waarin de jongere leert om voor zichzelf te zorgen. Een to-do lijstje als een soort gebruiksaanwijzing kan daarbij helpen. Als een jongere op zichzelf gaat wonen, is er opeens niemand meer die bijvoorbeeld zegt: “het vuilnis moet naar buiten want het is maandagochtend”. Het is handig als dit soort dingen binnen de opvoeding al in het systeem van de jongere zit, en zo niet, dan leert hij dat echt wel in de eigen huishouding.”

Het is tegenwoordig vaak zo dat jongeren noodgedwongen lang thuis blijven wonen, langer dan ze willen omdat ze geen (betaalbare) woning kunnen vinden. Wat zijn hiervan de gevolgen voor de jongere en voor de maatschappij?  

“De periode van 18 tot 28 jaar is een belangrijke om relaties te leggen voor het leven, en dat gaat veel makkelijker als je niet bij je ouders woont maar tussen leeftijdgenoten.

Je kunt met elkaar ook veel meer maatschappelijke discussies voeren en politiek geëngageerd raken. Het zijn maar een paar voorbeelden. Als iemand te lang thuis blijft wonen, is de kans aanwezig dat deze ontwikkelingen steeds minder of steeds later zullen plaatsvinden. En het gaat om ontwikkelingen die niet alleen voor de jongere zelf maar ook voor de samenleving als geheel belangrijk zijn.”

Wat zijn volgens jou de voordelen als jongeren het huis uitgaan?
“Als een jongere uit huis gaat, moet hij of zij op veel meer dingen letten dan ie gewend was. Zelf je wekker zetten, zorgen dat er eten in huis is, opletten dat je geen overlast veroorzaakt voor je buren of medebewoners, een koortsthermometer en pleisters in huis hebben om zelf te bepalen of je al dan niet naar de dokter gaat, je lekke fietsband kunnen plakken, noem maar op. Je leert van de resultaten van je eigen gedrag en dat helpt flink bij het zelfstandiger worden. Een fundamentele ontwikkeling in het leven van een jongere is dat ze tussen de 18 en 28 jaar langdurige relaties aangaan. Typerend voor die ontwikkelingsperiode is dat jongeren bij heel veel dingen die ze doen gericht zijn op de toekomst. Deze houding is van nature aanwezig. In nauw contact met leeftijdsgenoten komen ze in een veel grotere wereld terecht waardoor ze andere voorbeelden krijgen die ze thuis niet hebben gekregen. Zo kunnen ze groeien door te leren van anderen.”

Zijn er nog andere voordelen voor jongeren van het hebben van sociale contacten in en rondom hun woning?
“Jazeker, het brengt een jongere ontzettend veel als hij of zij dagelijks is omringd door leeftijdsgenoten. Om te beginnen, is er altijd wel iemand om iets moois of verdrietigs mee te delen. Het helpt je ontladen en het zorgt ervoor dat je niet vereenzaamt. Ten tweede is het een mooie gelegenheid om in allerlei situaties terecht te komen waarin je leert over je eigen sociale of asociale gedrag. Heb je de laatste plak ontbijtkoek opgemaakt, dan word je wel duidelijk gezegd dat je dan meteen een nieuwe voorraad moet kopen.”

“Deze taken ontstaan bij het gebruiken van de gemeenschappelijke ruimtes zoals die er in een woongebouw van 1828 zijn. Iedereen kan er samen voor zorgen dat de gemeenschappelijke ruimte een fijne plek is om te zijn. Gelijkwaardigheid lijkt me een fantastische ervaring en van maatschappelijk belang.”